U bent hier:

Fed Cup

16/02/2020

Vorige week vrijdagochtend 09.48 zijn wij met ruim 30 TAMmers in het oranje paars vertrokken richting Den Haag om TeamNL te gaan supporten tegen de Wit-Russen. Tijd voor de kwalificatie voor de Fed Cup Finals. Met Kiki Bertens in de gelederen zagen we de drie uur durende reis met vertrouwen tegemoet. We wisten wat er op het spel stond, de winnaar van deze ontmoeting zou zich namelijk plaatsen voor de eerste editie van de Fed Cup Finals in Boedapest.

Eenmaal aangekomen bij het Zuiderpark begon de welbekende gezonde wedstrijdspanning aan te wakkeren. Na het luidkeels meezingen van de volksliederen werd het tijd om te kijken naar het spelletje waar we allemaal zo van houden, tennis. Om te beginnen werd ons Kiki Bertens tegen Aliaksandra Sasnovich voorgeschoteld. Waar Bertens in de eerste set nog enigszins gespannen op de baan stond, zoals achteraf bleek, wist ze in de tweede en derde set gesteund door het publiek de wedstrijd te kantelen. Na een eerste set die in de tiebreak uitviel in het voordeel van de Wit-Russische begon Bertens in de tweede en derde set beter en beter te spelen. De 1-0 voor Nederland was dan ook een feit, 6-7(7), 6-2, 6-1. Na een korte pauze konden wij ons op gaan maken voor de tweede partij van de dag, Arantxa Rus tegen Aryna Sabalenka. Met de 1-0 in ons achterhoofd gingen we vol goede moed achter TeamNL staan.

De kopvrouw van Wit-Rusland, Aryna Sabalenka, liet er echter geen gras over groeien. Het powertennis wat de Wit-Russische liet zien tegen Rus zorgde voor een ietwat bedrukte sfeer op de tribunes. Waar Rus nog veel wist terug te krijgen kreeg ze alsnog de ene na de andere winner tegen van Sabalenka, de Wit-Russische sloeg een totaal van 32 winners. Ieder punt wat Rus wist te pakken werd dan ook met luid gejuich ontvangen in de hoop het momentum toch nog te kunnen keren. Tevergeefs zo bleek, in straight sets verloor Rus haar wedstrijd, 2-6, 3-6. Achteraf gaven Rus en Haarhuis ook aan dat de Wit-Russische sterk speelde en er niks te halen viel. Hiermee sloten we dag 1 in het Zuiderpark af, 1-1.

Dag 2 stond op ons te wachten en we vertrokken vanuit het centrum wederom naar het Zuiderpark. Waar het weer al zijn eerste tekenen van storm begon te vertonen kon het vandaag op de tribunes ook wel eens flink gaan stormen. Iedereen besefte zich dat er nog niks beslist was en dat het een spannende en belangrijke dag kon worden. Waar een ieder het spel van Sabalenka op dag 1 nog vers in het geheugen had zitten mocht onze kopvrouw, Kiki Bertens, het opnemen tegen haar. Waar Rus op dag 1 de ballen terug kreeg, maar weinig druk op het spel van Sabalenka kon krijgen, lukte dit Bertens een stuk beter. In de eerste set was het bij 3-3 dat Sabalenka middels twee dubbele fouten Bertens de kans gaf om te breaken. Dit buitenkansje liet Bertens dan ook niet liggen en na deze break bleef Bertens net zo scherp als de rest van de set. Eén break was dan ook voldoende om de eerste set met 6-4 naar zich toe te trekken. Het vertrouwen op de tribunes groeide en de ‘come on’s werden dan ook snel opgevolgd door de ‘we love you Kiki, we do’s. Gesteund door de nodige liefdesverklaringen aan het adres van Kiki wist ze ondanks een vroege break van Sabalenka de tweede set ook naar zich toe te trekken. Na een 6-4, 6-4 pakte TeamNL weer de voorsprong, 2-1.

Tijd voor de tweede wedstrijd van de dag, Rus – Sasnovich. Gesteund door de wedstrijd die we hiervoor zagen gingen we vol vertrouwen zitten voor deze wedstrijd. De eerste set van deze partij gaf ons eens te meer het gevoel dat de vijfde partij niet eens meer gespeeld zou worden. De Wit-Russische maakte veel fouten waar Rus wel scherp was, zonder gameverlies ging de eerste set naar TeamNL. Helaas kwam vanaf het moment dat Sasnovich haar eerste game wist te behouden er weer geloof bij de Wit-Russische en trok ze de tweede set naar zich toe in 5-7. Er was nog niks aan de hand, dus begonnen we vol vertrouwen aan de derde set. Deze set ging in het begin nog gelijk op, maar na 2-2 moest Rus haar meerdere erkennen in de Wit-Russische en zij leverde vanaf dit moment ook geen game meer in, 2-6. Met een 2-2 op het scorebord konden we ons dan ook gaan op maken voor de allesbeslissende dubbel.

In deze dubbel namen Kiki Bertens en Demi Schuurs het op tegen de dames van Wit-Rusland die ook de enkels speelden, Aryna Sabalenka en Aliaksandra Sasnovich. Het besef dat wij als publiek deze wedstrijd wel eens de doorslaggevende factor konden zijn raapten wij nog één keer onze krachten bij elkaar om onze dames te steunen. In de eerste set wierp dit meteen zijn vruchten af, een vroege break aan Nederlandse zijde betekende door sterk serveren aan onze kant dat de eerste set de juiste kant op viel, 6-4. Waar Nederland in de tweede set ternauwernood haar eerste service game wist te behouden werden de Wit-Russen wel meteen gebroken. We konden de overwinning ruiken, ware het niet dat de Wit-Russen meteen wisten terug te breaken. De spanning in de tweede set was om te snijden, maar het dubbeltje viel in deze set net de verkeerde kant op, deze set eindigde dan ook in 6-3. Zo moest een derde set in de vijfde partij gaan bepalen wie naar de Fed Cup Finals zou gaan. Hier keek Nederland al snel tegen een achterstand aan waardoor iedereen zowel op het veld als op de tribunes nog één keer alles uit zich haalde. Met succes, een 4-3 achterstand werd weg gewerkt en Nederland kwam op 6-5 en op de service van Sabalenka op een 0-30. Zou het dan toch? Helaas wist Sabalenka, met een service waar velen van jaloers op zullen zijn, het tij toch nog te keren, 6-6. Dit bracht twee dagen aan toptennis naar een allesbeslissende tiebreak om het lot te bepalen wie zich in april in Boedapest mocht gaan melden. Wit-Rusland kwam al snel op een 5-2 voorsprong waardoor de overwinning al snel uit het zicht leek. Toch knokten Kiki en Demi zich terug en wisten ze drie wedstrijdpunten te overleven. Helaas bleek dit genoeg, in extremis trokken de Wit-Russen het weekend naar zich toe met een 10-8 in de tiebreak.

Onder luid applaus verlieten de Nederlandse dames gedesillusioneerd het gravel in Den Haag. Een illusie armer, maar een ervaring rijker trokken wij ook huiswaarts. Kiki, Arantxa, Demi, Lesley, Indy en Paul, bedankt voor een fantastisch weekend!